مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛یادداشت ارسالی: سید محمد موحد حتی در اوج جوانی و دوران نمایندگی خود فرد کم فعالیتی بود و به استناد آمار‌های مجلس او کمترین نطق و یا حضور در صحن علنی مجلس حتی در زمان بررسی لایحه‌ها و طرح‌های مهم را در طول دوران طولانی نمایندگی خود در مجلس داشت. اما سن بالا و اتفاقات دیگری که بر ما روشن نیست در این دوره این انفعال و سکوت را به اوج خود رسانده است و هم اینک در آستانه انتخابات دوازدهم مجلس شورای اسلامی گویا نماینده مردم در بی‌توجهی کامل رفته است و حتی نشانه‌ای از جدی گرفتن انتخابات پیش‌رو و رقابت در آن از وی مشاهده نمی‌شود. این انفعال و سکوت حتی این تحلیل را پیش آورد که ممکن است «موحد» یا اساساً میلی برای انتخابات ندارد و یا سختی شرایط وی را در لاک این سکوت و انفعال بیشتر فرو برده است.
در اینکه در آمدن «موحد» در این سن و شرایط سخت کاری فشار اطرافیان وی و بویژه مدیرانی که نگران از دست رفتن صندلی‌های مدیریت خود هستند نقش اصلی را بازی می‌کند هیچ شک و تردیدی وجود ندارد ولی در عمل شاید بهتر آن بود «موحد» نمی‌آمد و به استراحت می‌پرداخت و میدان را در اختیار نیرو‌های دیگر و جوان می‌گذاشت.
«موحد» نماینده مردم است و نماینده نسبت به هر انفعال و سکوتی در مقابل مردم مسئول و پاسخگو است بنابراین اینکه امروز شاهد کمترین فعالیت و کنش از سوی نماینده مردم «حوزه انتخابیه» هستیم نوعی تضییع حق عمومی است و ادامه همان وضعیت نگران کننده شهرستان در بخش‌های مختلف در طول دوره‌های مختلف نمایندگی موحد است.
تنها خروجی عملکرد «موحد» در چهار سال گذشته نوعی حمایت شدید و آشکار از نیرو‌های هم منطقه‌ای و یک حلقه محدود از اطرافیان خود و بویژه «سید ابراهیم موحد» رئیس دفترش بوده است که حتی در این ماه‌های نزدیک به انتخابات نیز این موضوع اولویت اول و آخر این دو است.
اگر امروز از حوزه انتخابیه بزرگ بازدیدی صورت گیرد هیچ تفاوتی با چهار سال پیش دیده نمی‌شود و با وجود وعده‌های فراوان شهرستان بر همان مدار سابق می‌چرخد. البته به هیچ وجه نافی خدمات دستگاه‌های خدمات‌رسان نیستیم و ارج می‌گذاریم.
در ابتدای نمایندگی «موحد» در این دوره صحبت از حضور «او» به عنوان گزینه ریاست مجلس می‌رفت و حتی بعد از عدم توفیق در این موضوع که البته از اول هم مشخص بود غیر ممکن و بی‌ربط و نوعی شوخی است صحبت از حضور وی در برخی کمیسیون‌های مهم می‌شد ولی به‌سختی در نهایت یک کمیسیون کم متقاضی به موحد رسید تا عملاً قدرت چانه‌زنی وی به پایین‌ترین سطح ممکن برسد.
چنین وضعیتی خود نشانه‌ای بی‌توجهی به جایگاه مردم برای نماینده است اینکه اگر احیاناً نماینده‌ای در خود توان ادامه کار سخت و دشوار نمایندگی را نمی‌دهد خود باید از این میدان خارج شود و نه اینکه به واسطه برخی امکانات قدرت کماکان بر ماندن و ادامه این مسیر اصرار ورزد.
«موحد» سال‌ها نماینده مردم بوده است و خود در اکثر اظهارات و سخنرانی‌هایش از واژه محرومیت برای حوزه انتخابیه استفاده کرده است که این خود گواه آن است که هیچ اتفاقی در حوزه انتخابیه در طول تمام این سال‌ها نیفتاده است و آیا همین یک مورد کافی نیست تا موحد در اوج قدرت و جایگاه نمایندگی از قدرت کنار برود و نه اینکه منتظر «نه» مردم در اسفندماه بماند و یا اینکه یک دوره بی‌حاصل و نتیجه دیگر را برای مردم و حوزه انتخابیه تکرار کند.
در اینکه در آمدن «موحد» در این سن و شرایط سخت کاری فشار اطرافیان وی و بویژه مدیرانی که نگران از دست رفتن صندلی‌های مدیریت خود هستند نقش اصلی را بازی می‌کند هیچ شک و تردیدی وجود ندارد ولی در عمل شاید بهتر آن بود «موحد» نمی‌آمد و به استراحت می‌پرداخت و میدان را در اختیار نیرو‌های دیگر و جوان می‌گذاشت.
«موحد» نماینده مردم است و نماینده نسبت به هر انفعال و سکوتی در مقابل مردم مسئول و پاسخگو است بنابراین اینکه امروز شاهد کمترین فعالیت و کنش از سوی نماینده مردم «حوزه انتخابیه» هستیم نوعی تضییع حق عمومی است و ادامه همان وضعیت نگران کننده شهرستان در بخش‌های مختلف در طول دوره‌های مختلف نمایندگی موحد است.
تنها خروجی عملکرد «موحد» در چهار سال گذشته نوعی حمایت شدید و آشکار از نیرو‌های هم منطقه‌ای و یک حلقه محدود از اطرافیان خود و بویژه «سید ابراهیم موحد» رئیس دفترش بوده است که حتی در این ماه‌های نزدیک به انتخابات نیز این موضوع اولویت اول و آخر این دو است.
اگر امروز از حوزه انتخابیه بزرگ بازدیدی صورت گیرد هیچ تفاوتی با چهار سال پیش دیده نمی‌شود و با وجود وعده‌های فراوان شهرستان بر همان مدار سابق می‌چرخد. البته به هیچ وجه نافی خدمات دستگاه‌های خدمات‌رسان نیستیم و ارج می‌گذاریم.
در ابتدای نمایندگی «موحد» در این دوره صحبت از حضور «او» به عنوان گزینه ریاست مجلس می‌رفت و حتی بعد از عدم توفیق در این موضوع که البته از اول هم مشخص بود غیر ممکن و بی‌ربط و نوعی شوخی است صحبت از حضور وی در برخی کمیسیون‌های مهم می‌شد ولی به‌سختی در نهایت یک کمیسیون کم متقاضی به موحد رسید تا عملاً قدرت چانه‌زنی وی به پایین‌ترین سطح ممکن برسد.
چنین وضعیتی خود نشانه‌ای بی‌توجهی به جایگاه مردم برای نماینده است اینکه اگر احیاناً نماینده‌ای در خود توان ادامه کار سخت و دشوار نمایندگی را نمی‌دهد خود باید از این میدان خارج شود و نه اینکه به واسطه برخی امکانات قدرت کماکان بر ماندن و ادامه این مسیر اصرار ورزد.
«موحد» سال‌ها نماینده مردم بوده است و خود در اکثر اظهارات و سخنرانی‌هایش از واژه محرومیت برای حوزه انتخابیه استفاده کرده است که این خود گواه آن است که هیچ اتفاقی در حوزه انتخابیه در طول تمام این سال‌ها نیفتاده است و آیا همین یک مورد کافی نیست تا موحد در اوج قدرت و جایگاه نمایندگی از قدرت کنار برود و نه اینکه منتظر «نه» مردم در اسفندماه بماند و یا اینکه یک دوره بی‌حاصل و نتیجه دیگر را برای مردم و حوزه انتخابیه تکرار کند.
