احتشاد کهگیلویه و بویراحمد

کبنا ؛باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی‌/گر سوی مستان می‌روی مستانه شو مستانه شو…
امروز آدینه‌ی گرم و دل‌انگیز بیست و هشتم خردادگان ۱۴۰۰ ه. ش، مردمان دیار ثروتمند- اما عاق از ثروث پدری خویش‌- کهگیلویه و بویراحمد بار دیگر نشان دادند که نشان دار پرنشانی در هر نشانه و آوردگاهی هستند و آورد گاه. ایلمردان عزم و شیر زنان رزمِ این دیار، در عزمگاه انتخابات با وجود دسایس دشمنان این آب و خاک و نظام، از ساعات پگاه آدینه در دسته‌های کوچک و بزرگ، به سوی معهد سرنوشت شهر و کشورشان چون جوی سرازیر شدند و شدند رود و خواندند سرود. 
شاید سفره‌ها بی‌نان باشد، شاید تشنه لب در اقتصاد و اشک مادران در غم فرزندانشان بر رُخشان سرازیر شده باشد، شاید آزرم پدر از دستان گاه خالیش آزرده خاطرمان کرده باشد؛ اما روز امتحان ایران بزرگ و روز انتخاب آتیه‌ی این سرزمین، آستین غیرت گره زده تا بارِ سُترگِ تکلیفِ بر دوش‌مان بر زمین نماند. 
رسانه ها، اپوزیسیون خارجی، فضای قابل احترام و غیر قابل اعتماد مجازی و فضای حقیقی و کسانی که نانشان در وجود آنارشیسم و نامشان در وجود شارلاتانیسم هست؛ آب به آسیاب دشمنان ایران‌مان ریختند که نروید و بمانید و چنین کنید و چنان. حقّ‌تان بستانید. 
با همه تدبیر خویش ما سپر انداختیم/
روی به دیوار صبر چشم به تقدیر او…
تدبیرمان شرکت همگانی در سرنوشت خود و خویش و کیش‌مان بود و تقدیرمان، بی‌هیچ تعبیری با وفاداری به ملت و ایران اسلامی رقم خواهد خورد. رفیقان وفادار در انتخابات ریاست جمهوری اسلامی و شوراها رسم وفا به ما آموختند و با شور و شعور، در ایامی که گذشت - با احترام به هر ایده و رأی و عقیده ای- ستاده‌ی آرایشان شور بود و شعور. 
رفیق بی‌وفا را کمتر از دشمن نمی‌بینم/
سرم قربان آن دشمن که بویی از وفا دارد…

استان کهگیلویه و بویراحمد در چهل و دو سالیکه از انقلاب گذشته است؛ در تمام مؤلفه‌های توسعه واپسین مقام را به خطا دارد و دلگیر است از مسئولین، متصدیان و نمایندگان شهر و استان، هم در پارلمان شهری پایتخت طبیعت ایران زمین - شورای شهر یاسوج- و هم در پارلمان پایتخت ایرانِ بهین. 
گرچه نگاه‌مان نکردید، اما نگاهدار وطن بودیم در انقلاب و هشت سال دفاع و چهل سال تشدید و تحریم و تهدید. هرچند در سهم توسعه سهامی به سرزمینی که ۱۷ تا ۲۵ درصد نفت و گاز ایران را تأمین می‌کند، تعلق نگرفت؛ لکن ما خود را سهامدار وطن و ایران اسلامی‌مان می‌دانیم. نشان به نشان چامه سرایی ابتهاج که تهییجم داد و چکامه سرایی کرد: 
نقش ما کو ننگارند به دیباچه‌ی عشق/
هر کجا نامه‌ی عشق است، نشان من و توست…
امروز هر چند جای فرزندان فکور این استان در پازل پست و مقام و مناصب عالی، خالی ست؛ اما این فرزندان دلگیر از بی‌عدالتی‌های کم و بیش، هرچند دلریش؛ باز رهبرشان را تنها نگذاشتند که دنیا ببیند و بداند هر کجا کهگیلویه و بویراحمدی عزمگاهی داشته، بر رزمگاه نخست در سطح کشور قامت فراز نموده است. 
سرزمینی که ۹ درصد منابع جنگلی - و افزون بر ۶۰ درصد منابع جنگلی زاگرس- بالغ بر ۱۱ درصد از منابع آبی، داروخانه گیاهی کشور، آلپ ایران (کوهستان دنا با چهل و چهار قله) و یک چهارم منابع نفت و گاز، هزاران منابع زیر زمینی، روزمینی، منابع انسانی بی‌نظیر، منابع اکوتوریسم و صدها منبع غنی کم نظیر دیگر که هر کدام توانمندی بی‌نظیری در سطح ملی و حتی فراملی ست؛ توسعه نیافته است. هرچند مردمان دانای دنانشین از نبود نگاه عدالتمحور به این سامانِ بسامانِ ناسامان یافته، تلخکامند؛ لکن با غیرت و فهم سیاسی والای خویش، گوی سبقت را در انتخابات ربودند. اما یک نکته در این دوره متفاوت است و آن اینکه، مطالبه خواهی مردمان استان از مسئولین از همین نقطه سرآغاز دارد. بنابراین این خرداد را نقطه‌ی عطف آغاز توسعه‌ی سرزمین ثروتمند کهگیلویه و بویراحمد می‌دانیم و از این به بعد از مردمان خویش نیز انتظار مطالبه‌گری قوی و مستدام و مدام را داریم. 
سواره عاشق شو و زِ ره میندیش‌/
که مرکب عشق بس رهوار است…

امروز علاوه بر انتخاب اصلحی در انتخابات ریاست جمهوری، هفت نامزد برای پارلمان شهری مرکز استان- شهر یاسوج- و نمایندگان دانا و توانا و صادق و عاشقی در دیگر شهرها و روستاها انتخاب می‌شوند. 
هرچه بود در گذشته، درگذشت. از این دور، مردم ما نبود توسعه را برنمی تابند. منفعت طلبی و یارگیری مبنی بر خودمحوری که به توسعه شهر و استان ضربه بزند را بر نمی‌تابند. در نبود زیرساخت‌ها در توسعه‌ی ترافیک، پیشرفت مبلمان شهری، تمرکززدایی بازار، سامان بخشی گردشگری، توسعه‌ی فرهنگ قوم لر، هویت بخشی به نوباوگان و نوجوانان، التفات ویژه به هنرمندان، نویسندگان و ادبیات و هنر و فرهنگ این دیار متمدن، مردم و فرهیختگان و رسانه ها، بیدار و هوشیوار رصد خواهند کرد و قطعا نمایندگان بر قول و قرارشان، برقولند و بر قرار. 
احتشاد امروز کهگیلویه و بویراحمد بزرگ، احتشام ایران سترگ ماست: 
می‌دانی چرا بهار بوی گُل سرخ با خود می‌آورد/
که یادمان نرود زنده است یادِ شهید…
انایی، آگاهی و یکدلی هم احتشاد می‌آورد و هم احتشام. احتشاد مردمان استان کهگیلویه و بویراحمد و سایر ایرانیان درسرنوشت خویش، احتشام ایران آباد و آزاد است. 
آدینه‌۲۸ خردادگان ۱۴۰۰
یاسوج دلآرا و دلآرام
سروش درست